کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه ها

#بریده ای از کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه ها نوشته ی مارک منسن

 پیاز خود اگاهی

خوداگاهی مثل پیاز است.چندین لایه دارد و هر چه لایه های بیشتری را کنار بزنید،احتمال بیشتری دارد که در موقع نا مناسب گریه کنید.میتوانم بگوییم اولین لایه از پیاز خوداگاهی درک ساده ای از احساسات خود است.این موقعی است که خوشحالم.این ناراحتم می کند.این به من امید می دهد.

متاسفانه افراد بسیاری هستند که حتی در همین پایه ای ترین سطح اگاهی مشکل دارند.من این را می دانم چون خودم هم یکی از آن افراد هستم.من و همسرم گاهی ائقات گفتگوهای جالبی داریمکه به این صورت پیش میرود؛ 

او:چی شده؟

من:هیچی نشده.هیچ اتفاقی نیفتاده.

او: نه،یه چیزی شده بگو

من: خوبم واقعا.

او: مطمئنی ؟به نظر ناراحت میای.

من با خنده ای عصبی:واقعا؟نه من خوبم.

[سی دقیقه بعد]

من....خب واسه همینه که این قدر اعصابم بهم ریخته!اون یارو،نصف اوقاتطوری رفتار می کنه که انگار من اصلا وجود ندارم.

همه ما نقاط کور احساسی داریم.اغلب این نقاط کور مربوط به احساساتی است که به ما گفته شده است نا مناسب هستند.سال ها تمرین و تلاش می خواهد تا در نقاط کور خودمان و بعد در بیان احساسات تاثیریافته مهارت یابیم.اما این کار بسیار مهم و ارزش تلاش دارد. 

لایه دوم پیاز خودآگاهی،توانایی پرسیدن این است که چرا احساسات بخصوصی پیدا می کنیم.سوالات چرایی دشوار هستند و اغلب ماه ها یا حتی سال ها طول میکشد تا به طور یکپارچهه و دقیق پاسخ داد.بیشتر مردم لازم است پیش نوعی روانشناس بروند صرفا برای اینکه این سولات را برای ائلین بار میشنوند.

چنین سوالاتی مهم هستند ،چون انچه را به عنوان موفقیت یا شکست میبینیم روشن می سازد چرا احساس عصبانیت می کنید؟آیا به این خاطر است که در دستیابی به هدف شکست خورده اند؟چرا احساس سستی و بی انگیزگی می کنید؟ایا به این خاطراست که حس می کنید به اندازه کافی خوب نیستید؟

این لایه از پرسش گری به ما کمک می کند تا عامل احساساتی را که بر ما چیره میشوند،درک کنیم.وقتی که آن عامل ریشه ای را بشناسیم،میتوانیم به بهترین نحو تغییرش دهیم.                

هنر ظریف رهایی از دغدغه ها

#بریده ای از کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه ها نوشته ی مارک منسن 

 

«احساسات بخشی از معادله زندگی ما هستند،اما نه کل معدله.فقط چون چیزی احساس خوبی دارد ،به این معنی نیست که واقعا خوب است.فقط چون چیزی احساس بدی دارد،به این معنی نیست که واقعا چیز بدی است.احساسات صرفا تابلو راهنما هستند؛توصیه هایی از سیستم عصبی به ما نیستند.از این رو نباید همیشه به احساسات خودمان اعتماد کنیم.در واقع من اعتقاد دارم که باید زیر سوال بردن آن ها را به عادت تبدیل کرد.

افراد زیادی آموخته اند که احساساتشان را به دلایل متعدد شخصی ،اجتماعی یا فرهنگی سرکوب کنند؛ خصوصا احساسات منفی شان را.متاسفانه انکار احساسات منفی یعنی انکار بسیاری از سازوکارهای بازخوردی که به انسان در حل مشکلات کمک می کنند.در نتیجه بسیاری از این افراد سرکوب شده، در تمام عمرشان نمی توانند با مشکلات رویرو شوند.اگر نتواند مشکلاتشان را حل کنند،پس نمی توانند به خوشحالی دست یابند.به خاطر داشته باشید که درد هدف مشخصی دارد.»

هنر ظریف رهایی از دغدغه ها

#بریده ای از کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه ها نوشته ی مارک منسن

خوشحالی از حل کردن مشکلات به دست می اید.

 

مشکلات بخش ثابتی از زندگی اند.وقتی که مشکل سلامتی خود را با ثبت نام در باشگاه بدن سازی جدید حل می کنید،مشکلات تازه ای برای خودتان درست می کنید.مثلا مجبور می شوید صبح زود بیدار شوید تا به موقع به باشگاه برسید.سی دقیقه روی دستگاه پله نوردی مثل معتاد شیشه عرق می کنید،و بعد باید دوش بگیریدو لباس هایتان را عوض کنید تا بویتان کل اداره را پر نکند.وقتی مشکل سپری نکردن وقت کافی با شریکزندگی تان را با تخصیص شبها چهارشنبه به عنوان شب با هم بودن حل می کنید،مشکلات جدیدی درست می کنید،مثل فهمیدن اینکه هر چهارشنبه چه کاری انجام دهید که هر دوتان از آن متنفر نباشید،اطمینان از اینکه اینکه پول کافی برای شام مناسب دارید و کشف  دوباره آن پیوند و بارقه ای که حس می کنید از دست داده اید.

مشکلات هیچ وقت متوقف نمی شوند.صرفا تغییر می کنند یا به روز می شوند.خوشحالی به دنبال حل کردن مشکلات به دست می اید.

 

کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه ها

بریده از کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه ها نوشته ی مارک منسن

#خوشحالی یک مشکل است.

«یکی از این حقایق این بود: زندگی نوعی رنج است.ثروتمندان به خاطر ثروتشان رنج می کشد.فقیران به خاطر فقرشان رنج می کشد.کسانی که خانواده ای ندارند، به خاطر نداشتن خانواده رنج می کشند.کسانی که خانواده دارند،به خاطر خانواده شان رنج می کشند.کسانی که به دنبال لذت هایی دنیایی می روند. بهخاطر لذت های دنیایی رنج می کشند.کسانی که از لذت های دنیایی پرهیز می کنند،به خاطر پرهیزشان رنج می کشند.البیه منظور این نیست که همه رنج ها یکسان اند.برخی رنج ها قطعا دردناک تر از سایر رنج هایند.با این حال،همگی باید رنج بکشیم.»

«پس حالا که اینجا هستید اجازه دهید که نقاب پاندای مایوس کننده را بر صورتم بگذاریم و حقیقت نا خوشایند دیگری را به اطلاعتان برسانم:

ما صرفا به این دلیل ساده رنج می بریم که رنج بردن از لحاظ زیست شناختی مفید است.این انتخاب طبیعت برای تشویق به تغییر است.ما طوری تکامل یافته ایم تا همیشه در درجه ای از نارضایتی و ترید نفس زندگی می کنیم،چون این موجود با نارضایتی و تردید نفس خفیف است که بیشترین تلاش را برای نو آوری و بقا انجام خواهد داد.ما طوری تنظیم شده ایم که از داشته هایمان ناراضی باشیم و تنها به انچه نداریم راضی شویم.این نارضایتی مداوم،گونه ما را در حال جنگ و تلاش و ساخت و فتح نگه داشته است.پس درد و رنج ما ایراد تکاملی نیست؛یک ویژگی انسانی  است.»

هنر ظریف رهایی از دغدغه ها

این روزا کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه ها  تو دستم هست...میتونم بگم که خیلی نیاز داشتم به این کتاب...واقعا بیشتر جمله ها رو چند بار تکرار می کنم.

#بریده ای از کتاب

«پس رهایی از دغدغه ها واقعا به چه معناسا؟اجازه بدهید به سه ویژگی ظزیف اشاره کنم که به روشن شدن این موضوع کمک خواهد کرد.

ظرافت یک: رها کردن دغدغه به معنی بی اعتنایی نیست؛بلکه به معنی پذیرش متفاوت بودن است.

ظرافت  دو: برای رهایی از دغدغه ی مشقت ،باید ابتدا دغدغه ی چیزی مهم تر از مشقت را داشته باشید.

ظرافت سه: چه خودتان خبر داشته باشید چه نداشته باشید،همیشه در حال دغدغه اید.»

 

این کتاب به شما کمک می کند به چیزی هایی که تصمیم میگیررید در زندگی تاتن مهم باشند و چیزهایی که تصمیم میگیرید مهم نباشد کمی اگاهانه فکر کنید.

«ایده های رهایی از دغدغه ها ،راه ساده ای برای جهت دهی دوباره به توقعات مان است؛توقعات از زندگی و انتخاب چیزهای با همیت و چیزهای بی اهمیت.پرورش این توانایی،منجر به چیزی خواهد شد که دوستدارم آن را نوعی روشنگری عملی بنامم.»

«من روشنگری عملی را در پذیرش این ایده میبینم که بعضی رنج ها همیشه اجتناب پذیرند؛هر کاری کنید زندگی پر از شکست ها فقدان ها پشیمانی ها و حتی مرگ.»

 

این کتابی است درباره برداشتن قدم های سبک تر با وجود بارهای سنگین روی دوشتان ،دربارهی آارامش بیشتر در برابر بزرگ ترین ترس هایتان و خندیدن به اشک های تان در همان حالی که از چشم تان سرازیرند.

این کتاب به شما یاد نمی دهد چطور به دست بیاورید یا بیندوزید؛ بلکه یاد میدهد ببازید و رها کنید.به شما یاد میدهد چطور سیاهه ای از زندگی تان بسازید و همه چیز جز مهم ترین ها را خط بزنید.

به شما یاد می دهد چشمان تان را ببندید و مطمن باشید که می توانید خودتان را به پشت رها کنید، و اگر زمین خورید اشکالی ندارد.به شما می اموزد که دغدغه های کمتری داشته باشید.به شما می اموزد که سعی نکنید.